sobota, 21 kwietnia 2018

"Pierwszy Róg" Richard Schwartz

Witam!

„Pierwszy Róg” Richard’a Schwartz’a trafił w moje ręce całkiem przypadkiem. Po przeczytaniu kilku fragmentów, pomyślałam, że może to być nawet dobra książka, ale nie wiedziałam czy akurat odpowiednia dla mnie. Uwielbiam fantastykę, co potwierdza fakt, że można znaleźć ją u mnie na każdej półce z książkami i właśnie to przesądziło o tym, że zabiorę się za tę lekturę. Czy moje obawy były słuszne? A może niepotrzebnie się bałam?







Książka opowiada historię grupki ludzi, którzy zostali zamknięci w zasypanej przez śnieg gospodzie. Odcięcie od świata powoduje, że zaczyna narastać panika, ale jej apogeum zostaje osiągnięte w momencie, gdy dochodzi w gospodzie do brutalnego morderstwa. Kto zabił? To nie jest i nie będzie najważniejsze pytanie, które warto sobie zadać. Im dalej w las tym więcej kart zostaje odkrytych. Co takiego skrywają zamknięci tam ludzie? Jakie sekrety kryją mury karczmy?

Myślę, że tyle wystarczy by choć troszeczkę zaciekawić, a przy tym nie zdradzić niczego istotnego. „Pierwszy Róg” to pozycja do której podeszłam jak do ognia, z lekką obawą, że mogę się sparzyć. Gdy jednak już dobrnęłam do końca, zorientowałam się, że moje obawy były niepotrzebne. Nawet nie wiem jakim cudem, udało mi się tak szybko przebrnąć przez całą powieść.  Czytało się ją łatwo i przyjemnie, nie było momentu w którym bym się nudziła, ciągle coś się działo, że nie sposób było się oderwać.

Powieść zawiera wiele sekretów i zagadek, które ciężko jest rozgryźć ze względu na swoją złożoność. Wszystkie informacje, które pozwoliłyby na odkrycie prawdy, są dawkowane czytelnikowi z umiarem i w lekkich odstępach czasowych, co sprawia, że staje się on równie niespokojny co bohaterowie. Autor świetnie buduje napięcie, a atmosfera z strony na stronę co raz bardziej gęstnieje, co powoduje, że sami zaczynamy się wiercić z niepokojem i ciągle zastanawiamy się co właśnie nastąpi… w tej sytuacji nie tylko bohaterowie odczuwają strach.

Co do bohaterów… to jest to kolejny plus tej książki. Świetna mieszanka wybuchowa charakterów, z takimi postaciami nie sposób się nudzić. Dostajemy zmiksowaną gromadkę ludzi różnych ras, mających różne zawody i przekonania. Czy z tego może wyjść coś dobrego? Dialogi, które między sobą prowadzą, wzbudzają napady śmiechu, ale także przyprawiają o gęsią skórkę. Trzeba także wspomnieć, że książka jest debiutem autora, a jest tak dobrze skonstruowana, że nie jeden autor, który już ma na swoim koncie kilka pozycji, mógłby się od niego uczyć. To tylko dowodzi, że nie można przejść obok tej powieści obojętnie.

Mogłabym tak gadać i gadać, wymieniać wszystko co podobało mi się w „Pierwszym Rogu”, ale boję się, że recenzja mogłaby być za długa. Dawno nie czytałam czegoś tak dobrego, co sprawiłoby, że nie mam się do czego przyczepić. Oczywiście, jakieś małe niedociągnięcia się znajdą, ale nie wpływają one zbytnio na fabułę,więc dla mnie są one mało istotne i nie umniejszają cudowności tej pozycji.  Z całego serca polecam, bo naprawdę dostarcza niezapomnianych wrażeń!

Pozdrawiam, Judyta

2 komentarze:

  1. Tradycyjnie zauroczyła mnie okładka 😉 Wyjątkowo dobry debiut, tak wynika z recenzji. Ale to tom 1 i tak się zastanawiam czy każdy będzie można czytać oddzielnie?

    OdpowiedzUsuń
  2. Co recenzja to coraz bardziej pochlebna... O ile te klimaty nie są jakoś "moje" tak kto wie... :)

    OdpowiedzUsuń